Wat is het verschil tussen een erfenis bij gemeenschap en een erfenis bij scheiding van goederen?

Een huwelijkscontract en een erfenis zijn nauw met elkaar verbonden. Trouwen met gemeenschap of met scheiding van goederen bepaalt mee de eventuele latere erfenis. Waar liggen nu de verschillen tussen beide stelsels?

erfenis gemeenschap of scheiding goederen
In dit artikel

    Erfenis bij wettelijk stelsel van scheiding van goederen met gemeenschap van aanwinsten

    Als een koppel huwt met het wettelijk stelsel, dan brengen beide partners alles wat ze tijdens het huwelijk vergaren (vastgoed, spaargeld, beroepsinkomen…) samen in een gemeenschappelijke pot (= het gemeenschappelijke vermogen).

    Beide partners beschikken daarnaast ook nog over een eigen vermogen. Dat bestaat uit alles wat ze vóór het huwelijk bezaten en de goederen die ze tijdens het huwelijk via erfenis of een testament in handen krijgen.

    Wat als partner A overlijdt?

    • Dan behoudt partner B zijn eigen vermogen en de helft van het gemeenschappelijke vermogen.
    • Wat partner A nalaat voor zijn erfgenamen bestaat uit zijn eigen vermogen en de andere helft van het gemeenschappelijke vermogen.

    Om meer te weten over pensioen, erven en schenkingen kan je terecht in dit artikel.

    Door het huwelijksvermogenrecht van 2018 behoudt bij ontbinding van het huwelijk - dus ook bij overlijden - de partner die een goed beroepsmatig gebruikt, zijn goed, maar de waarde ervan wordt aangerekend in het gemeenschappelijk vermogen aan de waarde bij ontbinding.

    Ook volgens het huwelijksvermogenrecht is de persoon die aandelen had van zijn vennootschap voortaan een vergoeding verschuldigd aan de andere partner. Bij de bepaling van de nalatenschap zal dit dus een rol spelen.

     

     

    Erfenis bij scheiding van goederen

    Een koppel dat huwt met scheiding van goederen behoudt tijdens het huwelijk twee vermogens: het eigen vermogen van partner A en dat van partner B. Iedere partner blijft baas over de eigen inkomsten, goederen en schulden, op voorwaarde dat hij kan aantonen wat van wie is.

    Schulden in functie van het gezin vormen hierop evenwel een uitzondering. Goederen die het koppel tijdens het huwelijk samen heeft gekocht of waarvan de eigenaar niet kan worden aangeduid, bezit het koppel ‘in onverdeeldheid’.

    Wat als bijvoorbeeld partner A overlijdt?

    • Dan behoudt partner B zijn eigen vermogen en de helft van het bezit ‘in onverdeeldheid’.
    • De nalatenschap van partner A bestaat uit de helft van het bezit ‘in onverdeeldheid’ en haar eigen vermogen.

    Het huwelijksvermogensrecht heeft in het systeem van scheiding van goederen een zekere solidariteit willen inbouwen tussen de partners. De scheiding van goederen met verrekening van de aanwinsten voorziet in het huwelijkscontract een zeker percentage dat een partner van het vermogen van de andere kan opeisen in geval van ontbinding van het huwelijk, dus ook in geval van overlijden. In dit geval deelt elke partner gelijk in het vermogen dat gedurende het huwelijk opgebouwd werd. Het eigen vermogen van de financieel zwakkere overlevende zal dus groter zijn dan wanneer dit niet voorzien is. Zo zal deze partner sterker staan, bijvoorbeeld ten opzichte van de kinderen die hun deel van de erfenis opeisen. Dit kan ook het geval zijn bij de toepassing van de rechterlijke billijkheidcorrectie.

     

    Erfenis bij algehele gemeenschap van goederen

    Naast een erfenis met gemeenschap of scheiding van goederen bestaat er ook nog zoiets als algehele gemeenschap. In dit systeem bestaan geen eigen vermogens. De beide partners stemmen dus toe dat alle goederen en schulden die ze beschikken tot de gemeenschap behoren. Bij een overlijden wordt het gemeenschappelijke vermogen in twee gelijke delen opgesplitst.

     

    Hier kan je ook lezen hoe de erfenis verdeeld wordt tussen de overlevende partner en de familie van de overledene.

    Ontdek hier de verschillen tussen trouwen en samenwonen.

    Meer weten over successie?

    Deel dit artikel