Verschil tussen lange en korte termijn rente?

Op de financiële markten en in bancaire kringen hoor je vaak de termen korte- en langetermijnrente vallen. Maar wat wordt daar nu eigenlijk precies onder verstaan?

In dit artikel

    Rente wordt doorgaans gedefinieerd als de vergoeding voor het uitlenen van geld aan een persoon of instelling. Mensen met te veel geld kunnen dat bijvoorbeeld op een spaarboekje zetten of er kasbons mee kopen. Ze ontvangen daar dan een rente of intrest voor. Mensen met te weinig geld kunnen centen ontlenen, bij een bank bijvoorbeeld. Ook zij betalen daar een rente voor. Die rente is hoger dan degene die de bank je betaalt op je spaargeld. Het verschil, de zogenaamde rentemarge, is een belangrijk deel van de winst die de banken maken.

     

    Korte- en langetermijnrente: wat betekenen ze?

    Er wordt een onderscheid gemaakt tussen korte- en langetermijnrente. Zoals de naam al doet vermoeden, geldt de korte rente voor geld dat voor een korte periode (enkele maanden of een jaar) wordt geleend. Voor periodes van meerdere jaren is de langetermijnrente van kracht.

    Op de monetaire en financiële markten heeft het begrip rente ook nog een wat andere betekenis. Hier zijn het de centrale banken, zoals de Europese Centrale Bank (ECB) en de Amerikaanse Federal Reserve (Fed) die aan de touwtjes trekken. Een centrale bank kan via het vastleggen van bepaalde rentetarieven, bijvoorbeeld deze waartegen de 'gewone' banken geld bij haar kunnen lenen, de uiteindelijke marktrente aansturen.
    Indien de centrale bank vreest voor een recessie, kan zij bijvoorbeeld de rente verlagen in de hoop dat bedrijven en particulieren meer gaan investeren en consumeren aangezien lenen goedkoper wordt. Maar het zijn ook en vooral de markten zelf die via het spel van vraag en aanbod die rente aansturen.

    De langetermijnrente, bijvoorbeeld deze die de staat betaalt op overheidsobligaties, is vaak gekoppeld aan de inflatie. Indien de markten vrezen dat die inflatie gaat stijgen, gaat ook de langetermijnrente omhoog.

    Normaal gezien is de langetermijnrente hoger dan die op korte termijn. Dat klinkt logisch omdat wie zijn geld voor een langere termijn uitleent, daarvoor extra zou moeten beloond worden. Maar toch is dit niet altijd het geval. Dan spreekt men van een inverse rentestructuur.

     

     

    Meer weten over sparen en beleggen?

    Deel dit artikel